EDUKACJA O DEPRESJI POPORODOWEJ

Depresja poporodowa – opis problemu:

Depresja poporodowa od 1994 r. jest zaliczana do zaburzeń psychicznych wymagających leczenia. Obecnie szacuje się, że depresja poporodowa może wystąpić u co ósmej kobiety po urodzeniu dziecka. Z kolei u kobiet, u których w przeszłości wystąpił epizod depresji ryzyko wzrasta nawet dwukrotnie. Przeprowadzone dotąd randomizowane badania kliniczne sugerują, że nawet u 60% kobiet można stwierdzić występowanie objawów depresji związanej z gwałtownym spadkiem hormonów płciowych po porodzie. Ponadto, wyniki metaanalizy podsumowującej 59 badań epidemiologicznych wskazują, że rzeczywista częstość występowania zaburzeń depresyjnych u kobiet w okresie poporodowym wynosi ok. 13%, w praktyce jednak zaburzenia depresyjne w okresie poporodowym bardzo często pozostają nierozpoznane. Co roku w Polsce na świat przychodzi ponad 250 tys. dzieci. Co najmniej dziesiątki tysięcy kobiet doświadczyły depresji poporodowej, a według NFZ-u leczy się zaledwie ok 50 z nich.

            Wczesne rozpoznanie i pomoc kobietą zmagającym się z tą chorobą, wpłynie na zmniejszenie ilości urodzonych dzieci porzucanych na śmietnikach, w szpitalach czy oknach życia. Niestety depresja poporodowa bywa mylona z tzw. syndromem „baby blues”, a więc czasowym obniżeniem nastroju spowodowanym reakcją hormonalną organizmu na poród. Nie są to jednak pojęcia tożsame, a właściwa diagnoza zdaje się mieć tutaj znaczenie kluczowe. Samopoczucie matki wpływa bowiem na przyszły rozwój dziecka.

            Jednym z zalecanych sposobów oceny stanu psychicznego na tym etapie jest zastosowanie Edynburskiej Skali Depresji Poporodowej (z ang. Edinburgh Postnatal Depression Scale – EDPS; J L Cox, J M. Holden, R Sagovsky – 1987), składającej się z 10 pytań. Należy pamiętać, że skala taka nie jest narzędziem diagnostycznym, wskazuje na możliwość wystąpienia depresji, a postawienie diagnozy depresji poporodowej wymaga profesjonalnej oceny klinicznej. Ważne jest, aby zarówno kobiety, jak i ich rodziny, czy personel medyczny mieli odpowiednią wiedzę, aby rozpoznać symptomy choroby i jak najszybciej otoczyć opieką kobiety oraz rozpocząć leczenie. Odpowiednia edukacja i zapewnienie kompleksowej pomocy może w takich sytuacjach nie tylko znacząco polepszyć kondycję psychiczną i fizyczną matki, a co za tym idzie wpłynąć pozytywnie na sytuację dziecka, ale również zapobiec wielu dramatom powiązanym z depresją poporodową.

            W 2019 roku zmienił się standard opieki okołoporodowej: pielęgniarki i położne oraz lekarze ginekolodzy zobowiązani są do monitorowania ryzyka i nasilenia objawów depresji w okresie ciąży i okresie poporodowym.